ទីក្រុងដែលផុសឡើងនៅកណ្តាលជ្រលងភ្នំដ៏គួរឲ្យអស្ចារ្យនិងហ៊ុំព័ទ្ធទៅដោយអព្ទ័ដ៏សែនត្រជាក់ដូចទឹកកក ;Sapa ;ពិតជាបានអន្ទងចិត្តខ្ញុំឲ្យនៅទីនោះរយៈពេលបីថ្ងៃនិងរីករាយជាមួយនឹងទេសភាពដ៏ស្រស់ត្រកាលតាមបែបធម្មជាតិ លាយឡំជាមួយនឹងអាកាសធាតុប្រមាណជា ១៥អង្សារសេតែប៉ុណ្ណោះសម្រាប់ខែឧសភានេះ ។ ដំណើរកំសាន្តដ៏ពិសេសនេះយើងបានជ្រើសរើសការធ្វើដំណើរដោយដេកយប់នៅលើរថភ្លើងរបស់រដ្ឋដែលចេញពីទីក្រុងហាណូយនាវេលាម៉ោង ១០យប់ និងមកដល់ស្ថានីយ ;Lao Cai ;នៅម៉ោង ៦ព្រឹក ហើយនេះពិតជាបទពិសោធន៍ដ៏រំភើបមួយដែលយើងមិនដែលធ្លាប់បានជួបឡើយកាលពីពេលកន្លងមក។ ប្រសិនបើអ្នកជ្រើសរើសយកការធ្វើដំណើរតាមរថភ្លើង ដូច្នេះលោកអ្នកអាចទៅទិញសំបុត្រនៅឯស្ថានីយរថភ្លើងហាណូយ (Ga Hanoi)។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថារថភ្លើងនេះមានពីរប្រភេទដោយមួយជារបស់ឯកជនដែលមានតម្លៃសំបុត្រប្រមាណជាង ៣៥ដុល្លារ និងរថភ្លើងរបស់រដ្ឋដែលមានតម្លៃថោកជាងហ្នឹង។ ពួកយើងបានសម្រេចចិត្តជ្រើសរើសរថភ្លើងរបស់រដ្ឋដែលយើងបានទិញសំបុត្រក្នុងស្ថាន័យរថភ្លើងនេះផ្ទាល់តែម្តងដោយកន្លែងលក់សំបុត្ររបស់រដ្ឋនៅខាងស្តាំដៃ ខណៈដែលក្រុមហ៊ុនឯកជននៅខាងធ្វេងដៃ។ សំបុត្ររថភ្លើងរដ្ឋមានតម្លៃ 435,000 VND ( $19) បូករួមថ្លៃឡានពីស្ថានីយរថភ្លើង Lao Cai ទៅដល់ទីក្រុង Sapa។ យើងបានមកដល់ស្ថានីយរថភ្លើងហាណូយនៅប្រមាណជាម៉ោង ៥ល្ងាច ក៏ប៉ុន្តែរថភ្លើងចាប់ផ្តើមរំកិលកង់ធ្វើដំណើរនៅម៉ោង ១០យប់ឯណោះ។ ចន្លោះប៉ុន្នានម៉ោងដែលទំនេរ ពួកយើងបានដើរទៅលេងផ្សាររាត្រីចុងសប្តាហ៍ក្រុងហាណូយ ( Hanoi Weekend Market) ដែលមានចម្ងាយប្រមាណជា ១គីឡូម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះពីស្ថានីយ៍រថភ្លើង។ សំណាងល្អនៅស្ថានីយរថភ្លើងនេះ គេមានកន្លែងសម្រាប់ផ្ញើរឥវ៉ាន់ ដែលអាចឲ្យពួកយើងជួលដាក់កាបូបខោអាវនៅទីនោះក្នុងតម្លៃសរុប៥ដុល្លារ ក្នុងចំនួន៥កាបូប ។
រថភ្លើងបានមកដល់ស្ថានីយ៍ “Lao Cai” នៅម៉ោង៦ព្រឹក ក៏ប៉ុន្តែនេះមិនមែនមានន័យថាយើងបានដល់គោលដៅដែលយើងបានរំពឹងទុកនោះឡើយ អ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើបន្តទៀតនោះគឺត្រូវដើររករថយន្ត ១២កៅអីដែលនៅរង់ចាំយើងខាងមុខរ៉ា។ បន្តដំណើរដោយឡានតាមជើងភ្នំនិងជ្រលងភ្នំនាព្រឹកព្រហាមយើងបានឃើញទិដ្ឋភាពតាមដងផ្លូវនិងសកម្មភាពប្រជាជននៅទីនោះដែលភាគច្រើនបានដាំពោតតាមជ្រលងភ្នំ បានបង្កើតចំណីចក្ខុមួយដែលគយគន់មិនចេះជិនណាយ។ រយៈពេលប្រមាណ ៣០នាទីលើរថយន្តនៅទីបំផុតយើងបានមកដល់ទីក្រុង Sapa ហើយតៅកុងឡានក៏បានសួរនាំយើងពីកន្លែងស្នាក់នៅដើម្បីជូនដំណើរឲ្យដល់គោលដៅតែម្តង។ « ;Sapa Capsule Hotel ;» នេះគឺជាឈ្មោះទីកន្លែងដែលពួកយើងត្រូវស្នាក់នៅ សម្រាប់រាត្រីថ្ងៃទីមួយនេះ។ ថ្វីដ្បិតតែវាមិនមែនជាផ្ទះសំណាក់ ឬសណ្ឋាគារទំនើបក៏ពិតមែន ក៏ប៉ុន្តែ ;Sapa Capsule គឺជា ;Hostel ;មួយដែលបំពាក់ទៅដោយ ;Dorm ;ដ៏ទំនើប ជាមួយនឹងភ្លើងពណ៌ដ៏គួរឲ្យទាក់ទាញដែលធ្វើឲ្យពួកយើងហាក់មានអារម្មណ៍ថាបានសម្រាកនៅក្នុងយាន្តអាវកាសដ៏តូចមួយដូច្នេះដែល។ ;Rosy ;នារីទទួលភ្ញៀវដ៏ស្រស់ស្អាតបានទទួលស្វាគមន៍យើងយ៉ាងកក់ក្តៅជាមួយនឹងភាសាអង់គ្លេសយ៉ាងរលូនបានជួយជួលម៉ូតូដែលមានតម្លៃ ៥ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់យើងធ្វើដំណើរផ្សងព្រេងរុករកនូវទីកន្លែងពិសេសៗជាច្រើនទៀតផង។
ដំណើរកំសាន្តរបស់យើងក៏ចាប់ផ្តើមឡើងជាមួយនឹងម៉ូតូដែលជូនយើងទៅទស្សនា សហគមន៍ទេសចរភូមិចំនួនប្រាំរួមមាន៖ ;; ;Y Linh, Ta Van, Lao Cai ;និងភូមិដទៃទៀតតាមជ្រលងភ្នំ ;Maong Hao ;ជាដើម។ មកដល់ស្រុកគេជាលើកដំបូង យើងពិតជាពិបាកក្នុងការទំនាក់ទំនង ម្យ៉ាងក្នុងចំណោមគ្នាយើងប្រាំនាក់នេះពុំមាននរណាម្នាក់ចេះភាសាវៀតណាមឡើយ ដូច្នេះហើយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងត្រូវពឹងផ្អែកលើ Google Mapទាំងស្រុង មិនថាស្វែងរកកន្លែងចាក់សាំង ឬកន្លែងដើរលេងនោះឡើយ។ មកដល់ច្រកចូលសហគមន៍ទេសចរភូមិប្រាំដែលនៅជាប់ៗគ្នានេះយើងបានប្រទះនូវការដាក់ប៉ារ៉ាស់ដើម្បីយកលុយពីសំណាក់ប៉ូលីសមូលដ្ឋាន ដែលតម្រូវឲ្យយើងត្រូវបង់ប្រាក់ដោយក្នុងម្នាក់ ៣ដុល្លារ (តែប្រសិនបើអ្នកពិតជាបានទៅលេងនៅទីនោះ យកល្អគួរតែជិះឲ្យលឿននៅកន្លែងប៉ារ៉ាស់នោះទៅប្រសិនបើមិនចង់អស់លុយ)។ ពិតជាបានធ្វើឲ្យពួកយើងភ្ញាក់ផ្អើលនិងមិនសរសើរមិនបានឡើយនូវភាពប៉ិនប្រសប់នៃការធ្វើស្រែតាមជ្រលងភ្នំ ដែលយើងក្រលេកទៅកន្លែងណាក៏ឃើញមាន របស់ក្រុមជនជាតិភាគតិច Hmong និង Dao ដែលមានកម្ពស់មិនសូវខ្ពស់នេះណាស់ ។ ទិដ្ឋភាពបែបនេះបានបង្កើតនូវផ្ទាំងទស្សនីយភាពដ៏អស្ចារ្យនិងជាចំណុចពិសេសមួយដែលបានទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរឲ្យមកទស្សនាក្រុង ;Sapa ;នេះផងដែរ។ ព្រោះរវល់តែសប្បាយរីករាយក្នុងការផ្តិតរូបជាមួយនឹងទេសភាពបែបនេះហើយ ទើបធ្វើឲ្យពួកយើងពន្យារពេលស្រុសស្រូបអាហារថ្ងៃត្រង់រហូតដល់ម៉ោង ២។
;ថ្ងៃក៏កាន់តែជ្រេ ពួកយើងក៏បានស្រូតរូតដើម្បីបន្តដំណើរកំសាន្តមួយកន្លែងទៀតនា ;Cat Cat Village។ ទីនោះហើយដែលមានទឹកជ្រោះដ៏ខ្ពស់ដែលបានទាញភ្ញៀវទេសចរឲ្យមកលេងគ្រប់ៗគ្នា។ មិនខុសពីសហគមណ៍ទេសចរភូមិទាំងប្រាំនោះទេ ច្រកចូលទៅ Cat Cat Village ក៏មានប៉ារ៉ាសសម្រាប់ឃាត់ភ្ញៀវបរទេសយកលុយដែរ ដោយក្នុងម្នាក់ចំនួនបីដុល្លារ (នៅពេលដែលអ្នកទៅដល់ច្រកចូល Cat Cat Village អ្នកនឹងឃើញមានផ្លូវមួយនៅខាងធ្វេងដៃ ផ្លូវនោះហើយសម្រាប់ម៉ូតូជិះចូលទៅ Cat Cat Village)។ ហើយនេះគឺជាការបិទបញ្ចប់ដំណើរកំសាន្តថ្ងៃទីមួយរបស់យើង៕
Comments
Post a Comment