យុវជន និងឥរិយាបថនៃការចោលសម្រាម

ក្រុមយុវជ​នគំរូ ដែលបាននាំគ្នារើសសម្រាមនៅមុខព្រះបរមរាជវាំង និងសួនមាត់ទន្លេ - រូបភាពដោយ ត្រាន់តិចសេង។


Click here to read in Phnom Penh Post

“កម្ពុជាចាប់ផ្តើមពីចំនុចសូន្យ រហូតក្លាយជាប្រទេសអភិវឌ្ឍន៏ស្ទើរគ្រប់វិស័យ ហើយល្បីល្បាញលើ ឆាកអន្តរជាតិ” នេះបើតាមពាក្យសម្តីរបស់ឯកឧត្តម ថោងខុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងទេសចរណ៏ធ្លាប់មានប្រសាសន៏កន្លងមក។ នេះសរបញ្ជាក់ថា ប្រទេសកម្ពុជាមានការរីកចម្រើន ពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ បើទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៏ក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៏មួយនេះ នៅតែជួបបញ្ហាសម្រាមដ៏ដែល។នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញគេឃើញមានសម្រាមពាសវាសពាសកាល ជាពិសេសនៅតាមសួនច្បារ និងកន្លែង  លំហែរកាយសាធារណៈជាច្រើនផង ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យខូចសោភ័ណភាពទីក្រុងដោយសារតែសម្រាមទាំងនោះ។ យុវជនគឺជាកំលាំងមួយដ៏រឹងមាំរបស់ជាតិ ក៏ដូចជាចលនាដ៏សម្ខាន់មួយក្នុងសង្គមទាំងមូលផងដែរ។ ពេលជាមួយគ្នានឹងការអភិវឌ្ឍន៏ប្រទេសរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល យុវជនកម្ពុជា មួយចំនួនហាក់ដូចជាមានការយល់ដឹងឬភ្ញាក់រលឹក និងបានបង្កើតសកម្មភាព ក្នុងសង្គមខ្មែរដើម្បីដោះស្រាយនូវបញ្ហាសម្រាមនៅតាមទីសាធារណៈនេះ។

       

កាលពីមុន សួនច្បារស្ទើរតែទាំងអស់នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញបានក្លាយជាកន្លែងចោលសម្រាម នៅពេលដែលមានមនុស្សទៅលេងច្រើន។ ក្លាយជាកន្លែងចោលសម្រាមគឺដោយសារតែ ប្រជាជនបានបោះចោលសម្រាមដោយគ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់ និងពាសវាសពាសកាល។ ហើយប្រជាជនទាំងនោះភាគច្រើនគឺជាយុវជននេះតែម្តង ពីព្រោះពួកគេមានពេលទំនេរច្រើនដើម្បីលំហែរកាយ ក៏ដូចជាដើរលេងជាមួយមិត្តភក្តិ ក្រៅពីម៉ោងធ្វើការ​និងការសិក្សារ។ ជានិច្ចកាលសម្រាមទាំងនោះបានធ្វើឲ្យស្ទះលូនៅពេលមានភ្លៀងធ្លាក់ម្តងៗ ឯសម្រាមខ្លះទៀតបានប៉ើងពាសពេញផ្លូវថ្នល់នៅពេលដែលមានខ្យល់បក់ខ្លាំង។

​​

មានកត្តាជាច្រើនដែលបណ្តាលឲ្យយុវជនបោះចោលសម្រាមតាមទីសាធារណៈដូចច្នេះ ក្នុងនោះផងដែរ កង្វៈធុងសម្រាមនៅតាមសួនច្បារ គឺជាបញ្ហាមួយ។ ចង់ឬមិនចង់ យុវជនទាំងនោះមានតែបង្ខំចិត្តបោះចោលសម្រាមនៅលើស្មៅ និងចិញ្ជើមផ្លូវ ជៀសជៀងកាន់សម្រាមតាមខ្លួនឥតប្រយោជន៏ ដោយក្រោមហេតុផលមួយថា គ្មានធុងសម្រាម។ ម្យ៉ាងវិញទៀត គេក៏ធ្លាប់ឃើញ មានធុងសម្រាមខ្លះបានពេញ ហើយធ្វើឲ្យសម្រាមមួយចំនួនហៀរចេញមកខាងក្រៅក៏មាន។

ទម្លាប់របស់យុវជនក្នុងការចោលសម្រាមគ្រប់ទីកន្លែងក៏ជាបញ្ហាមួយដែរ។​​ការចោលរបស់របរដែរខ្លួនមិនត្រូវការ ដោយមិនចេះគិតគូរដូចនេះ បានធ្វើឲ្យជនបរទេសជាពិសេសភ្ញៀវទេសចរណ៏ ដែលមកកំសាន្តនៅប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យតម្លៃទាបលើការយល់ដឹងរបស់យុវជនខ្មែរទាំងអស់តែម្តង។ មែនទែនទៅ ការយល់ដឹងពីបញ្ហាបរិស្ថាន ក៏ដូចជាសម្រាមរបស់យុវជនកម្ពុជាគឺនៅមានកម្រិតទាបនៅឡើយ ហេតុនេះហើយទើបធ្វើឲ្យពួកគេមានទំលាប់មិនល្អក្នុងការចោលសម្រាមតាមទីសាធារណៈនេះឯង។

បន្ថែមពីនេះទៅទៀត នៅមានកត្តាជាច្រើនទៀតដែលបង្ករឲ្យមាន សម្រាមនៅតាមសួនច្បារ និងទីសាធារណៈ ដូចជា៖ ការលក់នំចំណីនៅតាមចញ្ចើមផ្លូវ, ការប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិកច្រើនហួស, កង្វៈអ្នកប្រមួលសម្រាម និងទំនោលតាមគ្នានៃការបោះចោលសម្រាមពាសវាសពាសកាលរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅ។

ប៉ុន្តែមួយរយៈកន្លងមកនេះ យុវជនយើងមួយចំនួនមានការផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថជាបណ្តើរៗពី ការចោលសម្រាមក្រៅធុង មកការប្រមូលសម្រាមដាក់ចូលក្នុងថង់ រួចដើរកាន់ដាក់ចូលធុងសម្រាមវិញ។ ទាំងនេះក៏បណ្តាលឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរបរិបទសង្គមទាំងមូលដែលពោរពេញទៅដោយថង់ប្លាស្ទីកហោះពេញផ្លូវ ក្លាយជាសង្គមមួយដែលមានបរិស្ថានល្អផងដែរ។

ជាក់ស្តែងយើងមើលឃើញគ្រប់ៗគ្នាពីព្រឹត្តិការណ៏បាល់ទាត់នៅឯពហុកីឡាដ្ឋានជាតិអូឡាំពិចកន្លងទៅ មានមនុស្សមិនតិចជាងពីរពាន់នាក់ទេដែលបានទៅទស្សនាផ្ទាល់ និងចូលរួមគាំទ្រដល់កីឡាករជាតិ។ រាល់ការបញ្ចប់ការប្រកួតម្តងៗ គេឃើញមានសម្រាមស្ទើរតែពេញកន្លែងដែលអ្នកគាំទ្រអង្គុយទៅហើយ។ ប៉ុន្តែប៉ុន្នានប្រកួតចុងក្រោយនេះ គេសង្កេតឃើញមានក្រុមយុវជនដែលជាអ្នកគាំទ្រមួយចំនួន បាននាំគ្នាដើរប្រមួលសម្រាមទាំងនោះ ដោយទឹកមុខសប្បាយរីករាយ។ជាពិសេសគឺការប្រកួតរវាងក្រុមជម្រើសជាតិចិនតៃវ៉ាន់ និងក្រុមជម្រើសជាតិកម្ពុជា ដោយមានការចូលរួមពីមហាជនទូទៅយ៉ាងច្រើនកុះករហើយភាគច្រើនគឺជាយុវជននេះឯង។ មុនការប្រកួតគេបានឃើញមានការបំផុសឲ្យអ្នកចូលរួមទស្សនាគួរតែមានថង់សម្រាប់ច្រកសម្រាមដែលខ្លួនបានបរិភោគចំណីអាហាររួច ជៀសវាងបោះចោលគ្មានរបៀប។ លទ្ធផលដូចអ្វីដែលបានរំពឹងទុក មានយុវជនមួយចំនួនបានត្រៀមរួចជាស្រេចនូវរបស់សម្រាប់ដាក់សម្រាម ដូចជាថង់ធំៗជាដើម នេះបើតាមអ្វីដែលពួកគេបានថតរូបរួចបង្ហោះនៅតាមបណ្តាញសង្គម Facebook និង Instagram។ បើតាមការមើលឃើញតាមរូបភាពទាំងនោះនៅលើបង់អង្គុយអ្នក   ទស្សនា សម្រាមគឺនៅតែមាន ក៏ប៉ុន្តែមិនច្រើនដូចកាលមុនៗនោះឡើយ។

ស្រដៀងគ្នានេះដែរ មានយុវជនមួយចំនួនតូចមកពីសាកលវិទ្យាល័យនានា នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញបាននាំគ្នាបង្កើតជាក្រុមដើម្បីរើសសម្រាមតាមសួនច្បារ និងទីសាធារណៈផ្សេងៗ។ ក្នុងន័យមួយថា “រើសសម្រាមដើម្បីសម្អាតបរិស្ថាន និង សោភ័ណភាពទីក្រុង” ក្រុមយុវជនស្ម័គ្រចិត្តទាំងនោះបានធ្វើសកម្មភាពយ៉ាងសកម្ម និងព្យាយាមអប់រំយុវជនដ៏ទៃទៀតឲ្យចេះស្រឡាញ់បរិស្ថាន និងគុណវិបត្តិដែលបណ្តាលឲ្យមានសម្រាមច្រើន។ ក្នុងនោះក៏មានការចូលរួមរពីសំណាក់ព្រះសង្ឃ អជ្ញាធរដែនដី និងភ្ញៀវបរទេសមួយចំនួនផងដែរ។

លោក.ត្រាន់ តិចសេង ជាបុគ្គលិកក្រុមហ៊ុនមួយ និងជាយុវជនម្នាក់ដែលបានចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងសកម្មភាពជួយសង្គមជាច្រើនដូចជា ដាំកូនឈើ,​ ចែកសម្ភារសិក្សា​ និងការអភិវឌ្ឍសហគមន៍ បាននិយាយថា កន្លងមកលោកក៏ធ្លាប់ចូលរួមដើរប្រមូលសម្រាមនៅទីតាមទីសាធារណៈជាមួយ នឹងក្រុមយុវជនគំរូ និង ក្រុមយុវជនអភិវឌ្ឍន៏សហគមន៏ដែរ។ លោកធ្វើសកម្មភាពទាំងនេះគឺដើម្បីធ្វើជាគំរូល្អដល់ប្រជាជនរបស់យើងឲ្យយល់ដឹងពីបញ្ហាសម្រាមនេះ។ បើទោះបីមានក្រុមហ៊ុនប្រមូលសម្រាមស៊ីនទ្រីក៏ដោយ លោកតិចសេង បានមើលឃើញថា កម្មករប្រមូលសម្រាមមិនអស់ មិនទាន់ និងមិនកើត ព្រោះ  សម្រាមទាំងនោះនៅពាសវាសពាសកាល។ មូលហេតុដែលធ្វើឲ្យប្រជាជនបោះចោលសម្រាមទាំងនេះ លោកមើលឃើញថាគឺដោយសារតែ ពួកគេ ខ្ចិល, ល្ងង់ខ្លៅនិងមិនខ្លាច ព្រោះគ្មានវិធានការតឹងរឹងពីអាជ្ញាធរដែនដី។ ហើយលោកក៏សំនូមពរឲ្យ “យុវជនទាំងអស់ ​ គួរតែរួមគ្នាដោះស្រាយ​ទាំងអស់គ្នាដើម្បីទីក្រុងស្អាត​ បរិស្ថានល្អ​ សុខភាពបវររុងរឿង បរិស្ថានស្អាតចាប់ផ្តើមពីយើងម្នាក់ៗ។”

ប៉ុន្តែមួយរយៈនេះ សកម្មភាពទាំងនេះហាក់ដូចជាថមថយទៅវិញ ដោយសារតែមានមតិមួយចំនួននិយាយថា ក្រុមយុវជនដែលធ្វើសកម្មភាពដើររើសសម្រាមនោះ គឺដោយសារតែពួកគេមាន          ទំនោលតាមគ្នា ខ្លះថាពួកគេធ្វើដើម្បីថតរូបបង្ហោះក្នុងប្រពន្ធ័សង្គមថាខ្លួនក៏បានចូលរួមដែររួចក៏បានឈប់ ទៅវិញ ខ្លះទៀតថា ពួកគេធ្វើគ្រាន់តែឲ្យមហាជនឃើញថាពួកគេក៏បានចូលរួមក្នុងការងារសង្គមដែរ ប៉ុន្តែធាតុពិតរបស់ពួកគេគឺមិនចង់ធ្វើនោះទេ។ ទាំងអស់នេះគ្រាន់តែជាមតិខ្លះៗក្នុងបណ្តាញសង្គមតែប៉ុណ្ណោះ ចង់ឬមិនចង់អាស្រ័យលើយុវជនខ្លួនឯង។ យ៉ាងណាមិញ ពួកគេគួរតែបន្តសកម្មភាពទាំងនេះដើម្បីជាគំរូនិងជាសារវិជ្ជមានមួយដល់យុវជនផ្សេងទៀតឲ្យមានចលនាផ្លាស់ប្តូរមួយដ៏ល្អ ក៏ដូចជាបញ្ចប់នូវពាក្យរិះគន់មួយចំនួនពីខាងដើម។

បើទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏យុវជនកម្ពុជាក្នុងសម័យអ៊ីនធើណែតនេះ បានផ្លាស់ប្តូរនិងកំពុងតែផ្លាស់ប្តូរអត្តចរិក និងឥរិយាបថនៃការចោលសម្រាមរបស់ខ្លួនជាបណ្តើរៗ។ ផ្លាស់ប្តូរត្រង់ពួកគេចេះយកសម្រាមដាក់ចូលធុងសម្រាម ហើយបើគ្មានធុងសម្រាមពួកគេដាក់នៅក្នុងកាតាប ឬហោប៉ៅខោរបស់ខ្លួន ឬក៏បោះចោលនៅគំនរសម្រាមជាដើម។ ហើយមូលហេតុដែរពួកគេបានផ្លាស់ប្តូរដូចនេះ គឺដោយសារតែមាន ការផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងបណ្តាញសង្គមអ៊ីនធើណែតដូចជា FaceBook ឬ Instagram មានភាពទំលំទូលាយច្រើន ដែលធ្វើឲ្យពួកគេទទួលព៍តមានបានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ យុវជនហាក់ដូចជាភ្ញាក់ខ្លួននិងចាប់ផ្តើមខ្មាស់អៀនអំពីបញ្ហាសម្រាមនេះ នៅពេលដែលពួកគេបានមើលឃើញការផ្សព្វផ្សាយអំពីបរិស្ថាន គួបផ្សំនឹងទទួលបានចំនេះដឹងខ្លះពីសាលា។

ដើម្បី​ចូលរួម​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ដែល​កំពុង​តែ​កើត​មាន​នៅ​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះរដ្ឋា       ភិបាល​ ផ្ទាល់​គួរ​តែ​មាន​គោលការណ៍​លើក​កម្ពស់​អ្នក​មាន​ចំណេះ​ដឹង​ពិត​ប្រាកដ។ ហើយ​យុវជនខ្លួនឯង​ដែល​ជាទំពាំងស្នងឬស្សី​ក៏​ត្រូវ​តែ​ធ្វើ​ជា​គំរូ​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​របស់​ខ្លួន តាម​រយៈ​សកម្មភាព​អប់រំ​នានា។

ដូច្នេះប្រសិនបើរាជរដ្ឋាភិបាល និងយុវជនខ្មែរចេះសាមគ្គី និងយោគយល់គ្នាគួបផ្សំនឹងការអប់រំគ្នា ទៅវិញទៅមក និងរួមគ្នានោះយើងនឹងអាចកែប្រែទីក្រុងគុជមួយនេះ ឲ្យមានសោភ័ណភាពកាន់តែស្រស់ស្អាត បរិស្ថានល្អជាងមុន ឲ្យសមនឹងពាក្យស្លោករបស់រដ្ឋាភិបាលថា “ទីក្រុងស្អាត រមណីយដ្ឋានស្អាត និងសេវាល្អ”  រីឯសីលធ៌មសង្គមខ្មែរក៏ត្រូវបានលើកកម្ពស់ដើម្បីក្លាយជាប្រទេសស៊ីវីល័យមួយជាក់ជាមិនខាន៕ 

Download PDF file in here

រៀបរៀងដោយ កែវ សុង